ابزارها

نسخه‌برداری

در دیگر پروژه‌ها

ویکی‌انبار

به زبان‌های دیگر

پژو پارس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پژو پارس
پژو پارس در نمایشگاه خودرو آذربایجان در باکو
اطلاعات اجمالی
تولیدکننده	ایران خودرو
نام‌های دیگر	پژو پرشیا پژو ۴۰۶ پژو سفیر پژو X9 (سنگاپور) پژو آذر (جمهوری آذربایجان)
تاریخ تولید	۱۳۷۸—اکنون
مکان مونتاژ	تهران، ایران (از سال ۲۰۰۱) قاهره، مصر (ای‌ای‌وی) (۲۰۰۸–۲۰۱۵) تی‌یس، سنگال (سنیران اتو) (از سال ۲۰۱۲)
طراح	پژو ایران خودرو
بدنه و شاسی
کلاس	خودروی اندازه متوسط
نوع بدنه	۴ در سدان ۶ در لیموزین
پلت‌فرم	پژو ۴۰۵ و پژو ۴۰۶
خودروهای مرتبط	پژو ۴۰۵ پژو ۶۰۵ سیتروئن زانتیا سمند
طرح	خودروهای موتور جلو-محور جلو
مشخصات فنی
موتور	۱٫۸ لیتر ۸ سوپاپ PSA XU7 L3 ۱٫۸ لیتر ۱۶ سوپاپ PSA XU7 L4 ۱٫۶ لیتر ۱۶ سوپاپ PSA TU5 ۱٫۹ لیتر ۸ سوپاپ XUM
حجم باک	۷۲
صفر تا صد	موتور Xu7: نه ثانیهموتور TU5: هشت ثانیهموتور سیتروئن: شش ثانیه
جعبه‌دنده	۵ دندهٔ دستی ۴ دندهٔ خودکار
ابعاد
فاصله بین دو محور	۲٬۶۶۹ میلیمتر (۱۰۵٫۱ اینچ)
طول	۴٬۴۹۸ میلیمتر (۱۷۷٫۱ اینچ)
عرض	۱٬۷۰۴ میلیمتر (۶۷٫۱ اینچ)
ارتفاع	۱٬۴۱۰ میلیمتر (۵۶ اینچ)
گاه‌شناسی
مدل پیشین	پژو ۴۰۵

پژو پارس یا پژو پرشیا خودرویی از محصولات ایران خودرو است. این خودرو فیس‌لیفت (تغییر چهره یافتهٔ) پژو ۴۰۵ است که در بازارهای اروپایی با نام پژو ۴۰۶ عرضه شد. به‌علاوه در آن زمان پژو ۶۰۵ نسخهٔ لوکس پژو ۴۰۵ محسوب می‌گردید و این دو طراحی مشترکی با پژو پارس دارند.^[۱]

این خودرو در زمان خودش به عنوان یک انقلاب در فیس‌لیفت‌های ایرانی شناخته می‌شود. خودرو پژو پارس با درابتدا با نام «پژو پرشیا» به بازار عرضه شد؛ چندی بعد ایران خودرو که قصد صادرات پارس به بازار عربستان را داشت، به دلیل عدم وجود حرف «پ» در زبان عربی و همچنین حساسیت اعراب به اسم «پرشیا» نام خودرو را به «پژو سفیر» تغییر داد. اما پس از اینکه این خودرو نتوانست مجوز صادرات به بازار عربستان را پاس کند، نامش به «پژو پارس» تغییر یافت. پژو پارس در مدل‌های زیر عرضه شده‌است:

پژو پارس ساده که به عنوان پژو پارس سال معروف است (با موتور XU7 L3 8V)
پژو پارس ال‌ایکس (با موتور TU5)
پژو پارس با دندهٔ اتوماتیک (با موتور TU5)
پژو پارس دوگانه سوز (با موتورXU7 L3 8V)
پژو پارس ئی‌ال‌ایکس (با موتور XU7 L4 16V)
پژو پارس ئی‌ال‌ایکس XUM (با موتور زانتیا)^[۲]

در خرداد ۹۹ بود که پس از متوقف شدن خط تولید پژو ۴۰۵ مدیر ایران خودرو پژو پارس را به عنوان جایگزین ۴۰۵ اعلام کرد.

محتویات

پیشر

پیشرانهٔ (ال۳) پژو پارس معمولی مدل ۱۳۸۴

پیشرانهٔ موتور پژو پارس معمولی همان XU7JP پژو-سیتروئن است که در اروپا LFZ و در ایران ال۳ (به انگلیسی: L3) خوانده می‌شود. ال۳ یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی (به انگلیسی: naturally-aspirated (به اختصار N/A)) و سوخت رسانی تزریقی (به انگلیسی: fuel injection) است که دارای میل سوپاپ تکی از بالا (به انگلیسی: SOHC) و ۸ سوپاپ و حداکثر توان ۹۶ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۳ نیوتن/متر در ۳۰۵۰ دور در دقیقه است.^[۳] این پیشرانه توسط یک رایانهٔ ساژم مدل اس‌ال۹۶ (به انگلیسی: SAGEM SL96) (در مدل‌های قدیمی) کاربری و هدایت می‌شود. این پیشرانه پیش از پارس، توسط پژو-سیتروئن در پژو ۳۰۶ ۱٫۸آی ۸ سوپاپ، سیتروئن زانتیا ۱٫۸آی ۸ سوپاپ (که در ایران عرضه نشد) و سیتروئن سارا ۱٫۸آی ۸ سوپاپ بکار برده شده بود. این پیشرانه به همراه مبدل کاتالیزور اصلی دارای سطح استاندارد یورو۲ (به لاتین: Euro II) است.^[۴] از دیگر موارد قابل ذکر: طراحی قدیمی بدنه مربوط به دهه ۹۰ میلادی که البته با وجود گذشت ۲۰ سال همچنان زیبا بنظر می‌رسد، موتور قدیمی با مصرف بالا و عملکرد بد ترمزها در سرعتهای بالا است. اطلاعات فنی این خوردرو: حداکثر توان ۹۶ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۱۵۳ نیوتن/متر.^[۳] ایران خودرو این پیشرانه را ابتدا برای پارس عرضه نمود و کمی بعد از آن در سمند و پژو ۴۰۵ جی‌ال‌ایکس انژکتوری نیز استفاده کرد.^[۵]

نمای داخلی؟

شباهت عینی فضای داخلی پارس با پژو ۴۰۵ می‌تواند یک امتیاز منفی برای این خودرو باشد به طوری که داشبورد در داخل کابین تقریباً همان در پژو ۴۰۵ است البته با کمی تغییرات. گاهی اوقات نمی‌توان تفاوت چند میلیون تومانی این خودرو را با پژو ۴۰۵ درک کرد ولی به هرحال راحتی بیشتر صندلی‌ها، فرمان پذیری برتر کلیدهای روی فرمان سامانه تهویه هوای اتوماتیک، طراحی مناسب غربیلک فرمان، عملکرد بهتر جعبه دنده و کلاچ از جمله چهره خودرو تغییراتی هستند که این برتری نسبی را برای این خودرو فراهم کرده‌است.^[۶]

داشبورد جدید

پس از سال‌ها تولید پژو پارس با داشبورد قدیم و امکانات پایین شرکت ایران خودرو تصمیم گرفت که تغییراتی در داشبورد و داخل آن انجام دهد که در این مدل امکاناتی چون تعبیهٔ ۲ عدد کیسه هوا، سامانه صوتی پیشرفته با بلوتوث و USB و AUX,دریچه کولر برای سر نشینان عقب، کولر اتوماتیک، سنسور دنده عقب و… که در مدل‌های ال‌ایکس و ئی‌ال‌ایکس دارای تنظیم برقی پشتی صندلی و بعضی تیپ‌ها غربیلک فرمان چرمی را نیز دارا می‌باشد. این مدل از سال ۱۳۹۳ شروع به تولید شده‌است که از سری داشبورد قدیم یک دوره تولید شده و سپس قطع تولید شد.

پارس ال‌ایکس

این مدل از پارس از سال ۱۳۹۰ با موتور TU5 تولید می‌شود و مصرف سوخت آن در داخل شهر هر ۱۰۰ کیلومتر ۹ و در خارج شهر ۶ لیتر می‌باشد. این مدل در دو نوع جعبه دنده اتوماتیک و دستی بر روی پژو پارس تولید می‌شد که تولید نوع گیربکس اتوماتیک آن از سال ۹۲ قطع شد ولی گیربکس دستی آن هنوز هم تولید می‌شود. در این خودرو همچون ئی‌ال‌ایکس از رینگ‌های آلومینیومی استفاده شده و دارای ترمزهای دیسکی در هر ۴ چرخ به همراه ترمز ای‌بی‌اس و EBD است. استفاده از این موتور باعث بهبود مصرف سوخت این خودرو شده‌است. این خودرو با دو کلاس ۲۸۵۱۳ و ۲۸۵۱۵ در ایران خودرو به تولید می‌رسد. حداکثر سرعت این مدل از پارس طبق اعلام شرکت سازنده ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت است.

انواع کلاس‌های پژو پارس ال‌ایکس و تفاوت‌های آنها

پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۱۷ که به تازگی اضافه شده‌است با رینگ فولادی به جای رینگ آلومینیومی می‌باشد
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۱۶٬۱۵٬۱۳ هرسه دارای رینگ آلومینیومی ۱۵ اینچی می‌باشند.
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۵و۲۸۵۱۷ سامانه قفل خودکار (قفل شدن درها پس از حرکت)
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۵و۲۸۵۱۷ سامانه قفل مرکزی (با یک دکمه همه درها قفل و باز می‌شوند)
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۵و۲۸۵۱۷ فلاشر اتوماتیک (در ترمزهای شدید با کاهش ناگهانی سرعت، فلاشرها روشن می‌شوند)
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۵و۲۸۵۱۷ تایمر چراغ سقف
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۵و۲۸۵۱۷ آگاه کردن راننده از وضعیت باز و بسته شدن در خودرو توسط چراغ‌های راهنما و چراغ سقفی و LED داخل
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۵و۲۸۵۱۷ جلو آمپر و سامانه اخطار سرقت ساده با استفاده از بوق خودرو به‌جای آژیر دزدگیر
پژو پارس ال‌ایکس کلاس ۲۸۵۱۳ مجهز به سامانه مالتی پلکس می‌باشند و امکانات بالا را ندارند.^[۷]^[۸]

پارس ۱۶ سوپاپ

این نمونه که به اندازهٔ ئی‌ال‌ایکس مجهز و آراسته نیست، تنها یک پارس بهبودیافته در زمینه‌های پیشرانه و ترمز عقب است. ۱۶ سوپاپ از پیشرانهٔ پرقدرت‌تر ۱۶ سوپاپه و ترمزهای دیسکی در عقب سود می‌برد، اما ای‌بی‌اس حتی به‌صورت اختیاری هم توسط ایران خودرو ارائه نمی‌شد. تولید ۱۶ سوپاپ تنها در سال ۱۳۸۲ صورت پذیرفت و بلافاصله با ئی‌ال‌ایکس جایگزین شد. بسیاری از منتقدان صنعت خودروی ایران بر این باورند که تولید و عرضهٔ نمونهٔ ۱۶ سوپاپ، یک پژوهش موردی تشنگی بازار ایران برای نمونهٔ مجهزتر و پرقدرت‌تری از پارس بوده‌است. این خودرو بواسطهٔ وزن کمتر نسبت به زانتیا و ئی‌ال‌ایکس از شتاب بهتری برخوردار است و به دلیل سادگی قطعات استهلاک کمتری دارد.^[۹]

سامانهٔ ترمز

بعنوان بهبودی نسبت به پارس، پارس ۱۶ سوپاپ از ترمزهای دیسکی توپُر در عقب سود می‌برد، اما بر خلاف ئی‌ال‌ایکس دارای ای‌بی‌اس و ئی‌بی‌دی نیست. ۱۶ سوپاپ از همان تقویت کنندهٔ خلأ (به انگلیسی: vacuum booster)، سیلندر اصلی، توزیع کننده و خطوط هیدرولیک پارس معمولی استفاده می‌کند.^[۱۰]

۱۶ سوپاپ‌های دولتی

پژو پارس ۱۶ سوپاپ بعنوان خودروی همراه (بدرقه) تشریفات دولت ایران

شتاب و سرعت مؤثر بهبود یافتهٔ پارس ۱۶ سوپاپ که بواسطهٔ حضور پیشرانهٔ ال۴ بدست آمده بود، توجه مقامات دولتی ایران که همواره به‌دنبال خودروهای خدمت ارزان اما پرتوان هستند را به خود جلب کرد. حجم زیادی از تولید پارس‌های ۱۶ سوپاپ تحویل ادارات دولتی، مجلس و قضات دادگستری شد و همچنین بعنوان خودروی بدرقه (به انگلیسی: escort) تشریفات دولت ایران نیز بکار می‌رود.^{[نیازمند منبع]}

تفاوت‌های ظاهری

پارس ۱۶ سوپاپ هیچ تفاوت ظاهری با پارس معمولی ندارد. تنها در صورتی که از پشت و از زاویهٔ کمی پایین‌تر به قسمت داخلی چرخ‌های عقب آن نگاه کنید، با کمی دقت می‌توانید شلنگ ترمز هیدرولیک هر طرف که به‌صورت خمیده و آویزان از اکسل به سمت قسمت زیرین پیستون ترمز دیسکی همان طرف رفته را مشاهده کنید. به‌جای این شلنگ، یک لولهٔ نازک در پارس معمولی (مانند ۴۰۵) به‌طور مستقیم و از بالا وارد محفظهٔ ترمز کاسه‌ای می‌شود که در نگاه به پشت خودرو نمایی ندارد. این سریع‌ترین و مطمئن‌ترین روش برای تفکیک پارس ۱۶ سوپاپ از پارس معمولی بدون نیاز به بازکردن در موتور است.^{[نیازمند منبع]}

پارس ئی‌ال‌ایکس (اِگزک سابق)

نمای عقب پژو پارس ئی‌ال‌ایکس

در مقایسه با پارس، امکانات اضافی پارس ئی‌ال‌ایکس شامل صفحهٔ ادوات هوشمند با امکانات مختلف از جمله سنجش مصرف سوخت لحظه‌ای و کلی، تلمتیکس فارسی چند منظوره، دزدگیر، حسگرهای کمک به پارک، صندلی‌های برقی ورزشی ریکارو (معروف به خلبانی) بهمراه گرم‌کن و سردکن، داشبورد طرح چوب، آفتاب گیر چراغ‌دار سرنشین، پیشرانهٔ پر قدرت‌تر ۱۶ سوپاپه، ترمزهای دیسکی در هر ۴ چرخ بهمراه ای‌بی‌اس و ئی‌بی‌دی و بالاخره رینگ‌های آلومینیومی است.^[۱۱] پارس ئی‌ال‌ایکس در ابتدای تولید با نام پارس اِگزک (به انگلیسی: Exec) که مختصر executive بمعنی خودروی مدیران است به بازار عرضه شد، اما به سرعت به ئی‌ال‌ایکس تغییر نام یافت. حرف ئی (به انگلیسی: E) در ابتدای نام ئی‌ال‌ایکس کماکان اشاره به گروه خودروهای تجملی مدیران (به انگلیسی: executive sedans) دارد.

پیشرانه

پیشرانهٔ ال‌اف‌وای پارس ئی‌ال‌ایکس مدل ۱۳۸۳

پیشرانهٔ عاریه‌ای ئی‌ال‌اکس همان XU7JP4 پژو-سیتروئن است که در اروپا LFY و در ایران ال۴ (به انگلیسی: L4) خوانده می‌شود. ال۴ یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی (به انگلیسی: naturally-aspirated (به اختصار N/A)) و سوخت رسانی تزریقی چند نقطه‌ای (به انگلیسی: multi-point fuel injection(به اختصار MPFI)) است که دارای میل سوپاپ دوتایی از بالا (به انگلیسی: DOHC) و ۱۶ سوپاپ با تنظیم خودکار هیدرولیکی و حداکثر توان ۱۱۰ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۵ نیوتن. متر در ۴۲۵۰ دور در دقیقه است. این پیشرانه توسط یک رایانهٔ بُش از خانوادهٔ مُترُنیک به مدل ام‌پی ۷٫۳ (به انگلیسی: Bosch Motronic MP 7.3) کاربری و هدایت می‌شود. این پیشرانه پیش از ئی‌ال‌ایکس توسط پژو-سیتروئن در پژو ۴۰۶ ال‌ایکس ۱٫۸آی، سیتروئن زانتیا اس‌ایکس ۱٫۸آی ۱۶ سوپاپ (مشابه زانتیا ۱۸۰۰ ارائه شده توسط سایپا) و سیتروئن سارا وی‌تی‌اس ۱٫۸آی ۱۶ سوپاپ بکار برده شده بود. این پیشرانه بهمراه مبدل کاتالیزوی اصلی دارای سطح استاندارد یورو۳ (به لاتین: Euro III) است

توضیحات درباره ی خودرو پژو پارس